Maastricht kende vanaf 1204 tot ver in de 18de eeuw een voor Nederland unieke bestuursvorm: de ‘tweeherigheid’. Deze zorgde ervoor dat de stad als enige in de Lage Landen godsdienstvrijheid kende. Ook was het aan deze ‘tweeherigheid’ te danken dat in Maastricht een vergaande vrijheid van boekdruk ontstond. Aan de ene kant staat Maastricht te boek als conservatief, maar aan de andere kant is de stad altijd prat gegaan op zijn vrijheidsdenken en liberalisme. Aan de ene kant werd de soevereiniteit beheerd door de Hertog van Brabant en aan de andere de Prins Bisschop van Luik. Dit betekende voor de Maastrichtenaren dat er gedeeld moest worden, zoals watermolens die moutrechten hadden voor de hele stad. Een daarvan is de Bisschopsmolen die nog bestaat en de andere was de Hertogsmolen We bedoelen nu de Bisschopsmolen, waar een waar evenement van een hedendaags gevoel van die middeleeuwen is te beleven, vanaf malen, consumeren tot zelf bakken.
